Het onpersoonlijke leven
Dit boekje is via J.S. Benner op de wereld gekomen.
Ten diepste wordt de mens geleid en bepaald door wat zich ‘Ik ben’ noemt, de Vader, het goddelijke wezen; ten diepste is de mens een met ‘ik ben’, is hij God. Hij moet dit in zijn leven realiseren, los komen van al wat hij dacht en leerde, de persoonlijkheid overwinnen. Hij moet in zichzelf de eenheid bereiken met het onpersoonlijke, allesomvattende. Het is vermoedelijk omstreeks 1915 in de V.S. ontstaan; gezien de nadruk op ‘ik ben’ zou het een voorloper van de Amerikaanse ‘I am movement’ kunnen zijn. Van de auteur J.S. Benner (gestorven 1941) is verder niets bekend; er is in ieder geval geen beweging of centrum om hem ontstaan. Het boek biedt wat in vrijwel alle spirituele literatuur te vinden is: streven naar de eenheid van God en mens. Om de diepe en wezenlijke waarden, in deze boodschap vervat, beter te begrijpen wordt je aangeraden haar met een rustige en open geest te lezen. Laat je verstand stil zijn en nodig je ziel uit je te onderwijzen. Lees slechts een enkele zin tegelijk en begin niet aan de volgende voordat iets binnenin je antwoordt op de waarheid die erin besloten ligt en je duidelijk de betekenis ervan laat zien. Tracht in de eerste plaats te beseffen dat de 'IK' die door de gehele boodschap heen tot je spreekt, de geest in je is, het onpersoonlijke Zelf, je eigen ziel, je Ware Ik. Het is hetzelfde Zelf dat je op andere ogenblikken van rust wijst op je vergissingen, je dwaasheden en zwakheden; dat je steeds berispt en je helpt om te leven naar Zijn idealen, die het bij voortduring aan je geestesoog voorhoudt. |