|
WAAROM IK MENSEN OVER HET ALGMEEN AANRAAD TE BEGINNEN MET HET ENNEAGRAM Als Enneagramspecialist ben ik razend enthousiast over Human Design en de Gene Keys. Beide systemen hebben mijn begrip van de mens en het leven enorm verdiept. Toch adviseer ik mensen om te beginnen met het Enneagram – vooral wanneer ze nog weinig of geen ervaring hebben met zelfreflectie. De ontdekking van Human Design Toen ik Human Design leerde kennen, voelde het als een openbaring. Alsof ik een dieper niveau van menselijk bewustzijn betrad. Het bracht me inzichten die het Enneagram op een andere, subtielere laag raakte: niet zozeer over wie je bent of waarom je iets doet, maar over hoe jouw energie van nature stroomt. Toch werd me, juist door die diepgang, iets belangrijks duidelijk: niet iedereen is daar meteen aan toe. Human Design is een complex systeem, rijk aan lagen, symboliek en energetische verbanden. Voor mensen die nog niet veel aan innerlijk werk hebben gedaan, kan het overweldigend zijn. Waar het Enneagram vaak een feest van herkenning is – “Ja, dat doe ik inderdaad!” – roept Human Design eerder verwarring op. Human Design vraagt een bepaalde mate van innerlijke rijpheid, van bereidheid om niet alleen naar gedrag, maar ook naar energie en bewustzijn te kijken. Zonder die basis kan de informatie eerder desoriënterend dan bevrijdend werken. De kracht van het Enneagram Het Enneagram daarentegen begint bij iets wat iedereen herkent: je patronen, drijfveren en karakterstructuren. Het legt bloot waarom je doet wat je doet – en laat zien hoe die patronen ooit zijn ontstaan, vaak vanuit een diep verlangen naar verbinding, veiligheid of erkenning. Dat maakt het Enneagram zo’n krachtige ingang voor bewustwording. Het nodigt uit tot mildheid, omdat het je laat begrijpen dat alles wat je doet, ooit een logische reactie was. Tegelijkertijd helpt het je om te zien waar je jezelf nog beperkt. Vanuit die helderheid kun je vervolgens met veel meer diepgang naar je Human Design en Gene Keys-profiel kijken. Dan zie je niet alleen wat er in je blauwdruk staat, maar begrijp je ook waarom het soms niet stroomt. Wat Human Design toevoegt Human Design beschrijft jouw energetische blauwdruk – hoe jouw systeem het beste functioneert, hoe je beslissingen neemt en welke rol je van nature speelt in het grotere geheel. Het zegt weinig over karakter, maar alles over energetische afstemming. Wanneer je eerst via het Enneagram inzicht hebt gekregen in je patronen en overtuigingen, kun je in Human Design zien hoe je jouw energie op een natuurlijke manier kunt laten samenwerken met het leven. Zo wordt het geen mentaal model, maar een levende ervaring. Waarom het Enneagram vaak wordt onderschat Het is jammer dat het Enneagram nooit zo groot is geworden als de Jungiaanse modellen zoals MBTI of Insights Discovery. Dat heeft niets te maken met de waarde van het model, maar met marketing. De Jungiaanse modellen zijn commercieel slim vermarkt – met toegankelijke vragenlijsten en kleurrijke profielen – terwijl het Enneagram vraagt om dieper zelfonderzoek. Ik gebruik die vragenlijsten zelden. Niet omdat ze slecht zijn, maar omdat de betrouwbaarheid niet in de test ligt, maar in het zelfinzicht van degene die hem invult. De uitkomst kan nog zo “kloppen”, maar als iemand zichzelf niet werkelijk kent, blijft het een gok. Geen hokjes, maar spiegels Soms hoor je dat het Enneagram mensen “in hokjes stopt”. Dat is een grote misvatting. Zowel het Enneagram als Human Design zijn geen etiketten, maar spiegels. Ze laten je zien waar je jezelf beperkt, maar ook waar je vrij kunt worden. Bij verkeerd gebruik worden zulke systemen een etiket of zelfs een excuus – dan verandert een hulpmiddel voor bewustwording in een vorm van gif in plaats van genezing. Bij juist gebruik echter worden ze wegen naar zelfkennis en innerlijke vrijheid. De verbinding met andere systemen Wat veel mensen niet weten, is dat het Enneagram ook prachtige verbindingen heeft met andere systemen. Zo is er een duidelijke link met de Kabbalah, net zoals Human Design die kent. Ook met d3 Jungiaanse psychologie zijn er veel parallellen: beide beschrijven universele archetypen en ontwikkelingsstadia van de ziel. Wanneer je die verbanden eenmaal begint te zien, wordt het leven een fascinerende ontdekkingsreis. Elk systeem biedt een ander perspectief op hetzelfde mysterie: de mens als brug tussen hemel en aarde. Eén bron, vele vormen Vanuit het Enneagram heeft ieder type zijn unieke kwaliteiten en valkuilen. Die kwaliteiten krijgen een extra dimensie wanneer je ze verbindt met je Human Design en Gene Keys-profiel. Waar het Enneagram het ‘waarom’ onthult, laat Human Design zien hoe jouw energie werkt, en geven de Gene Keys inzicht in waarheen jouw bewustzijn zich kan ontwikkelen. Ik kijk daarbij altijd vanuit een Vessel of Love-perspectief: alles komt voort uit liefde, en alles wil uiteindelijk terugkeren naar liefde. Daarom gebruik ik de hulpmiddelen die het beste aansluiten bij de persoon – niet om te analyseren, maar om te herinneren wie we werkelijk zijn. Het leven is en blijft een wonderlijke ontdekkingsreis. En hoe meer we leren, hoe duidelijker het wordt dat er uiteindelijk maar één richting is: terug naar ons hart, terug naar ons ware Zelf. 
0 Comments
We proberen allemaal te begrijpen hoe het leven werkt. We zoeken verbanden, duiden symbolen, meten, rekenen, benoemen. En ergens hopen we dat we, als we het maar genoeg begrijpen, de controle krijgen. Maar misschien staan we daarmee precies het advies van Jezus in de weg: “Word als een kind.” Een kind kijkt, luistert, voelt – zonder oordeel. Een kind leeft in verwondering. Geluid als oorsprong Volgens oude wijsheid is geluid de oorsprong van het universum. Alles begon met een trilling, een toon, een frequentie. Uit die trilling ontstond beweging, vorm, materie – het hele universum als één groot lied. De Solfeggio-frequenties zijn echo’s van die oertonen. Ze herinneren ons eraan dat alles wat leeft, trilt. Ons lichaam, onze gedachten, onze emoties – alles is een golf in dat ene veld van vibratie. De negen tonen van bewustzijn Het Enneagram laat zien hoe dat ene veld zich vertaalt in negen menselijke frequenties. Negen manieren om het leven te ervaren. Negen tonen van bewustzijn, elk met hun eigen kleur, hun eigen ritme. Je kunt ze zien als negen muzikale noten die samen het lied van de mensheid vormen. Met een beetje fantasie kun je zeggen dat deze negen Enneagramtypen overeenkomen met de negen Solfeggio-frequenties – van 174 Hz, de toon van gronding, tot 963 Hz, de toon van eenheid. Elke toon, elk type, vertelt iets over de verdichting van energie tot vorm – over hoe het goddelijke zich uitdrukt in de menselijke ervaring. De verleiding van analyse En toch… zodra we gaan analyseren, verdwijnt een stukje van de dans. Zodra we iets willen vastleggen, staan we eigenlijk stil. Analyse is een prachtig instrument, maar het hoort niet het leven te vervangen. Het helpt ons begrijpen, maar het kan ons ook gevangen houden in het domein van het ego – het domein van angst, controle, en zekerheid. Dansen in verwondering Het Enneagram en de Solfeggio zijn niet bedoeld om te beheersen, maar om te herinneren. Ze nodigen ons uit om te luisteren naar de trilling achter de woorden, de stilte tussen de tonen. Ze helpen ons het leven opnieuw te zien als een dans – soms snel, soms traag, soms vol licht, soms vol schaduw, maar altijd deel van één groot ritme. En misschien is dat het mooiste wat we kunnen doen: niet alles willen weten, maar meedansen, zoals een kind dat de muziek hoort en zonder nadenken beweegt. Luisteren in plaats van begrijpen Als je echt wilt voelen waar het leven om draait, probeer dan niet eerst te begrijpen. Luister. Luister naar de toon achter wat gezegd wordt. Luister naar het ritme van je adem, naar de stilte tussen twee gedachten. Elke frequentie, elk type, elk systeem wijst in wezen naar hetzelfde: de uitnodiging om aanwezig te zijn. Daar, in dat stille midden, wordt alles eenvoudig. Daar hoef je niets meer te duiden. Daar begint de dans vanzelf. We zijn op dit moment in deze wereld nog niet aan het dansen. De meesten zijn aan het overleven en zolang dat er nog een persoon doet hier op aarde is de dans niet compleet. Daarom is het zaak dat we dienstbaar aan elkaar zijn waardoor we we weer hemel op aarde hebben. Doe je mee ?
Jij bent ik en ik ben jij. Nou mooi dan. Wat moet ik daar eigenlijk mee? Ervaren?
Hier kun je volledig op leeglopen als je het wilt begrijpen. Want begrijpen – dat is volgens mij onmogelijk. Je kunt het hooguit ervaren. Ik heb ook nooit helemaal begrepen wat een probleem nu precies is hier op aarde. Want in wezen kent ieder probleem een oplossing. En als er geen oplossing is, dan is het eigenlijk geen probleem, maar een gegeven ( of een oplossing in vermomming). Was het maar zo eenvoudig. Ja, maar… En toch, in deze wereld zijn er meer dan genoeg problemen. Dat ontken ik niet, maar er zijn evenveel oplossingen. De kern ervan ligt volgens mij in ons geloof. Zodra we iets geloven, dan is het zo. En dat betekent dat ook het tegendeel bewezen moet kunnen worden. Daar begint de spraakverwarring. Daarom is het belangrijk om eerst te definiëren wat we bedoelen met geloof. Geloof is een overtuiging dat iets zo is, vaak omdat je iets waarneemt. Maar er is ook geloof in dat wat je juist níet kunt zien. Iedereen kijkt bovendien vanuit zijn eigen perspectief. En precies dáár zit de crux van de dualiteit. Het zogenaamde probleem. Want zodra je iets gelooft, bestaat er ook automatisch een onderlaag waarin dat geloof niet waar is. Anders was geloof helemaal niet nodig. De dualiteit zegt dat er altijd twee kanten van de medaille zijn. De I Tjing beschrijft dit prachtig: het eeuwige spel tussen yin en yang. Een dans die nooit ophoudt. En wat nog magischer is: deze wijsheid is verbonden met de Gene Keys en zelfs met ons DNA. Dat is ware magie. Toch duidt Een Cursus in Wonderen het het best. Daar staat: er is slechts één probleem – en dat is de afscheiding. En er is slechts één oplossing – en dat is vergeving. Alles wat wij ‘oplossingen’ noemen, zijn eigenlijk tijdelijke pleisters. Alleen vergeving gaat naar de kern. Want vergeving is nodig zodra er een oordeel in het spel is. En dat oordeel maakt de wereld zoals jij en ik hem zien. Heel eenvoudig, je zou het zelfs een droom kunnen noemen en zo noemt Een Cursus in wonderen het ook. Zodra er niets meer te vergeven valt, zijn we vrij van oordelen. Dan zien we dat we allemaal met elkaar verbonden zijn. Dan leven we vol verbazing het leven als mysterie, in volledige dankbaarheid. Dan is jij bent ik. En precies daar wilde Jezus ons hebben met zijn uitspraak: “Wees als kinderen.” Kinderen zijn in de basis de enige wezens die het leven als een spel zien en puur op ontdekkingsreis gaan en die hebben geen oordeel (tenzij hen dat al vroeg is geleerd. De kleren van de keizer Mijn favoriete sprookje maakt dit haarscherp duidelijk: De kleren van de keizer. In dit verhaal wordt de keizer door bedriegers wijsgemaakt dat zij voor hem de mooiste kleren zullen maken – kleren die alleen zichtbaar zijn voor slimme, bekwame mensen. Voor wie dom is, of zijn werk niet waard is, zouden de kleren onzichtbaar blijven. De keizer gelooft dit verhaal, en omdat niemand voor dom of onbekwaam wil doorgaan, speelt iedereen mee. Ministers, hovelingen, en later ook het hele volk prijzen de onzichtbare kleren de hemel in. Iedereen houdt het oordeel in stand, uit angst om afgewezen te worden. Totdat één kind zegt: “Maar de keizer heeft helemaal geen kleren aan!” In dat ene moment wordt het hele spel doorzien. De waarheid blijkt kinderlijk eenvoudig, maar het vraagt onschuld en onbevangenheid om haar uit te spreken. Dáár zit de kracht van het kinderlijke kijken: zonder oordeel, zonder angst om erbij te horen. En precies dat is wat ik bedoel. Het zogenaamde probleem is eigenlijk een collectieve illusie die we in stand houden door onze overtuigingen, door ons geloof in afgescheidenheid. Het kind doorziet dit zonder moeite, omdat het nog niet vastzit in die overtuigingen. De brug naar de volgende ontdekkingen Als we dit sprookje vertalen naar ons eigen leven, zien we hoe vaak wij de rol van het volk spelen: we nemen overtuigingen en systemen voor waar aan, terwijl ze misschien helemaal niet waar zijn. We prijzen ze de hemel in, of we slikken ze stilzwijgend, uit angst voor afwijzing. En zo houden we de afgescheidenheid in stand. Maar wat gebeurt er als we wél de onbevangen blik van het kind toelaten? Dan opent zich een nieuwe werkelijkheid, waarin je de structuren achter het spel gaat zien. Je gaat herkennen dat de wereld niet zomaar chaotisch is, maar dat er patronen onder liggen. Die patronen zijn te ontdekken. Ze laten zich zien in oude wijsheidssystemen en moderne inzichten: in de getallen en spiralen van de vortexwiskunde, in de negen gezichten van het enneagram, en in de bewegingen van yin en yang. Voor mij zijn dit deze sleutels als het kind in het sprookje: ze lieten me zien dat de keizer inderdaad geen kleren aanhad. Ze hielpen me de illusie te doorzien en de dans van de dualiteit beter te begrijpen. In de volgende hoofdstukken neem ik je mee in die ontdekkingsreis van de dualiteit. We gaan kijken naar de mechanica achter de illusie, naar de verborgen orde in de chaos. Want zodra je de patronen begint te herkennen, verandert niet alleen hoe je naar de wereld kijkt, maar ook hoe je jezelf ervaart. |
De basisDeze gedachten en inspiraties zijn overdenkingen. Bedoeld om informatie te delen en enigszins te bundelen. Het zijn vingerwijzingen en zeker geen absolute waarheid. De waarheid is alleen in stilte te vinden. Archives
Oktober 2025
Categories
|
RSS Feed