De illusie van Afgescheidenheid

De Droom van Afgescheidenheid: De Illusie van het Ego
In de kern van ons bestaan zijn we niet afgescheiden van het leven. Wij zijn het leven zelf. We zijn licht, liefde, en waarheid, en niets buiten ons bestaat als iets dat los staat van wie wij zijn. Toch ervaren de meeste mensen het tegenovergestelde. Ze voelen zich afgescheiden, los van het leven, de wereld en zelfs van zichzelf. Dit komt omdat de menselijke geest en onze gedachten ons afscheiden en een illusie van gescheidenheid creëren. Deze illusie noemen we het ego, een valse identiteit die we aannemen, waardoor we de ware aard van ons wezen uit het oog verliezen.

Bewustzijn en het Ego
Het bewustzijn zelf staat echter nooit los van het leven. Het is het leven. Het is de aanwezigheid van pure liefde en waarheid die alles doordringt. Vanuit dit perspectief is afgescheidenheid onmogelijk. Toch ontstaat binnen het bewustzijn een constructie die we het ego noemen, een zelfbeeld dat gelooft dat het losstaat van het geheel. Deze constructie is gebaseerd op angst en schaarste, en probeert zichzelf te beschermen door grenzen te trekken tussen ‘ik’ en ‘de ander’. Hier begint de droom van afgescheidenheid: de ervaring dat we slechts een klein, kwetsbaar individu zijn, gescheiden van de rest van het leven.

Een Cursus in Wonderen: Het Ontwaken uit de Droom
Een Cursus in Wonderen (ECIW) verwijst naar het ego als de ‘droom van afscheiding’. Volgens de Cursus is deze droom de bron van al ons lijden, omdat het ons doet geloven dat we onvolledig zijn en dat we iets buiten onszelf nodig hebben om gelukkig te zijn. De Cursus herinnert ons eraan dat dit niet onze werkelijke aard is. In werkelijkheid zijn we de ‘dromer van de droom’ en niet de personages die in de droom rondlopen. Wij zijn het bewustzijn dat deze droom waarneemt, en we kunnen kiezen om wakker te worden uit deze illusie.

De Cursus zegt het zo: “Niets werkelijks kan bedreigd worden. Niets onwerkelijks bestaat.” Deze uitspraak vat de essentie van de leer samen: wat werkelijk is — het leven, liefde, en waarheid — kan nooit verloren gaan of afgescheiden worden. Het ego daarentegen, dat gebaseerd is op angst en illusie, bestaat niet echt en zal verdwijnen zodra we ervoor kiezen om de waarheid te zien. Het is slechts een schaduwspel dat ons afleidt van de enige werkelijkheid: onze eenheid met alles wat is.

De Weg Terug naar het Leven
Hoe doorbreken we de droom van afgescheidenheid? De eerste stap is het herkennen van de werking van het ego in ons leven. Het ego voedt zich met gevoelens van angst, oordeel en schuld. Telkens wanneer we ons gevangen voelen in deze emoties, kunnen we kiezen om ons te herinneren dat dit slechts de droom is. Door ons te richten op de waarheid — liefde, vergeving en eenheid — kunnen we het ego loslaten en terugkeren naar ons ware Zelf. Dit vraagt oefening en toewijding, maar elke kleine stap brengt ons dichter bij het ontwaken.

Een krachtig hulpmiddel uit Een Cursus in Wonderen is de herhaling van de gedachte: “Ik ben zoals God mij geschapen heeft.” Deze eenvoudige zin herinnert ons aan onze ware aard. We zijn het leven zelf, en niets kan dat veranderen. Het ego kan ons laten geloven dat we afgescheiden en klein zijn, maar diep vanbinnen weten we dat dit niet waar is. De Cursus moedigt ons aan om steeds opnieuw terug te keren naar dit besef, totdat de droom van afgescheidenheid volledig verdwijnt.

Eenheid in Praktijk
De illusie van afgescheidenheid kan in elke situatie doorbroken worden door liefde te kiezen in plaats van angst. Wanneer we anderen zien als los van ons, is dit een uitnodiging om opnieuw te kijken: wat gebeurt er als we de ander beschouwen als een deel van onszelf? Wat gebeurt er als we elke vorm van conflict zien als een kans om te vergeven en te genezen? Deze kleine verschuivingen in perspectief helpen ons de waarheid van eenheid in praktijk te brengen.

De Oproep tot Herinnering
Wij zijn bewustzijn dat een ervaring van afgescheidenheid creëert, maar deze afgescheidenheid is slechts een illusie. Het ego mag dan de droom creëren, maar bewustzijn zelf blijft altijd heel en verbonden met het leven. Door deze waarheid te omarmen, beginnen we te ontwaken uit de droom en zien we de wereld zoals die werkelijk is: een uitdrukking van liefde en eenheid. Dit besef kan ons diepgaand veranderen, omdat we ons realiseren dat we nooit los hebben gestaan van het leven — we zijn het leven zelf, en dat besef is de sleutel tot innerlijke vrede.
​
Zoals Een Cursus in Wonderen zegt: “Vergeving herinnert mij eraan dat deze wereld niet mijn werkelijkheid is, dat ik niet bang hoef te zijn, en dat ik thuis ben, en heel.” Door te vergeven — zowel onszelf als anderen — doorbreken we de illusie van afgescheidenheid en keren we terug naar de waarheid van wie we zijn: leven, licht, liefde en waarheid.